ناپرورش، ناکارآمدی تربیت دینی در مدارس

دانش‌آموزان در طول دوره تحصیلی، نیمی از وقت مفید روزانه خود را در مدرسه می‌گذرانند و زیر نظر نظام آموزشی رسمی کشور به تحصیل علوم مختلف و کسب مهارت‌های زندگی و آداب اجتماعی مشغول می‌شوند؛ بنابراین به‌راحتی می‌توان نتیجه گرفت که وضعیت کنونی دین‌داری در کشور با چگونگی تربیت دینی در مدارس ارتباط مستقیم دارد.

می‌توان گرایش به تربیت دینی در مدارس را حاصل تفکر انقلاب اسلامی دانست؛ چراکه رسالت تربیت دینی به مهم‌ترین رسالت انقلاب اسلامی بدل شد و تربیت دینی به امری فراگیر، فرابخشی و فراجناحی بد شد. از‌این‌رو ایجاد فضای تربیتی مناسب که هم زمینه‌ساز و هم تسهیل‌کننده تربیت دینی باشد، از اولویت‌های نظام اسلامی قلمداد شده و در اسناد بالادستی و قوانین بر آن تأکید شده است.

باتوجه به رسالت تربیت دینی، صاحب‌نظران حوزه تربیت، رویکردهای گوناگونی را مطرح کرده‌اند و طبق مطالعات صورت‌گرفته، بیشترین آسیب‌هایی که به تربیت دینی در جامعه ما وارد می‌شود، از ناحیه همین رویکردها و روش‌هایی است که برای تربیت دینی در مدارس نتایج چندان موفقی در پی نداشته است. از‌همین‌رو در این شماره از پژوهش‌نامه راهبردی امنیت فرهنگی تلاش می‌شود آسیب‌های تربیت دینی مدارس کانون بررسی قرار بگیرد و راهکارها و راهبردهای ممکن برای تقویت و ارتقای جایگاه تربیت دینی در مدارس بیان شود.