آسیب‌شناسی مواجهه با فرق انحرافی و تأثیر آن بر روند امنیت ملی

طبق پژوهش‌ها، تعداد جنبش‌های نوپدید دینی در ایران قابل توجه است و شامل مواردی همچون رادا كريشنان، اسكاول شين، دون ميگل رونيز، شیطان‌گرایی، اشو، اکنکار (پال توئيچل)، پائولو کوئليو، وین دایر، بتی جین ایدی، دونالد والش، اکهارت تله، دیپاک چوپرا، دبی فورد، مهربابا، سای بابا، مديتيشن متعالی (TM)، آئین رائیل، كارلوس کاستاندا، کریشنا مورتی، دالایی لاما، فالون دافا و ... می‌شود؛  در حالی‌که پیشگیری از رشد و نمو انحرافات فرهنگی با محوریت افکار التقاطی، اباحی‌گری، افراط‌گرایی، تحریف، خرافه‌گرایی، تحجرگرایی و مقابله با ترویج آنها و برخورد نقادانه با مکاتب و اندیشه‌های اشاعه دهنده، از مهمترین کارپایه‌های امنیت پایدار، همه جانبه و فراگیر در جمهوری اسلامی ایران است که متأسفانه روند مناسبی را طی نمی‌کند و آسیب‌های فراوانی در این پیشگیری و مقابله علمی وجود دارد که این امر، ضرورت بررسی آن را دوچندان می‌سازد.

متأسفانه امروزه مردم، زمان کمتری برای ارتقای مطالعات و معلومات دینی خود صرف می‌کنند و این امر تحقق راهبرد اصلی مسئله یعنی رفع آسیب‌های این فرق‌ها یعنی اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی را با چالش مواجه می‌سازد. از این رو در این شماره از پژوهشنامه راهبردی امنیت فرهنگی تلاش می‌شود با شیوه‌ای ترکیبی و با بهره‌مندی از دیدگاه نخبگانی و مطالعات و پژوهش‌های صورت گرفته، به ارائه و تحلیل راهکارها و راهبردها در مقابله با گسترش فرقه‌های انحرافی در جامعه ایران با متدی نوین پرداخته شود تا بهترین راهبرد و راهکار ممکن در حل این آسیب به دست آید.

• تولید هر ساله بیش از 100 فرقه انحرافی و عرفانی در کشور
• گرایش قوی بیش از 18 درصد و گرایش متوسط حدود 72 درصد جوانان به عرفان‌های نوظهور
• پژوهش‌ها بیانگر گرایش بالای مردم ایران به فرقه‌های انحرافی به ویژه عرفان‌های نوظهور
• ناکارآمدی رسانه‌ها و نهادهای متولی در مقابله با انحرافات مذهبی
• چگونه می‌توان با این انحراف مقابله نمود؟
• چگونگی تغییر نگرش ایرانیان در مورد باورهای فرقه‌های جدید، از اهداف مدنظر این پژوهش
• آگاهی‌بخشی از معایب فرقه‌های نوپدید و محاسن معنویت اصیل اسلامی، رمز راهبردی حل چالش