شماره 37
فرهنگ نارواداری در ایران
آمارهای جهانی در چند سال اخیر نشان از وضعیت نامناسب مداراگرایی ایرانیان می‌دهد و ایران عمدتاً جزو 10 کشور برتر در نارواداری قرار دارد. پیمایش‌های داخلی نیز تا حدودی با نتایج جهانی همخوانی دارند و به‌طورکلی، فرهنگ رواداری در جامعه ایران را متوسط گزارش می‌کنند که در این میان، وخیم‌ترین وضعیت نارواداری در ایران، معطوف به بعد سیاسی است و آمارهای پیمایشی و دیدگاه نخبگانی نیز آن را پایین گزارش می‌کنند. بی‌تردید می‌توان گفت اگر برنامه راهبردی و دقیقی در نهادینه‌سازی فرهنگ رواداری و مداراگرایی در کشور اتخاذ نشود، روند آتی و چشم‌انداز نامطلوبی از وضعیت این فرهنگ، به‌ویژه در بعد سیاسی قابل ترسیم است. ازاین‌رو در این پژوهش سعی شده به این پرسش پاسخ داده شود: «وضعیت نارواداری در ایران، بر مبنای روند آن در گذشته، حال و آینده چگونه است؟ و چگونه می‌توان رواداری را در جامعه گسترش داد و نهادینه نمود؟»
در این شماره از پژوهشنامه راهبردی امنیت فرهنگی تلاش می‌شود با شیوه‌ای ترکیبی و با بهره‌مندی از دیدگاه نخبگانی و مطالعات و پژوهش‌های صورت گرفته، به ارائه و تحلیل راهکارها و راهبردها در ترویج فرهنگ رواداری در جامعه ایران با متدی نوین پرداخته شود تا بهترین مسیر برای تحقق هدف ترسیم گردد.
- ایران عمدتاً جزو 10 کشور برتر در نارواداری طبق آمارهای جهانی
- وجود فقر پژوهشی در شناسایی و ترویج مسئله مداراگرایی در کشور
- حرکت جامعه از خشونت نرم به تهاجم و افول اخلاقی؛ نشانه پایین بودن رواداری سیاسی، فرهنگی و علمی ایرانیان
- کاهشی بودن روند مداراگرایی در امور عینی‌تر همچون مدارای اخلاقی – رفتاری و روابط جنسیتی
- وجود گسست و پارادوکس میان پایبندی دینداران با تصویر دین از فرهنگ رواداری
- بدبینی تعمیم یافته؛ مهمترین نشانه نارواداری و تضاد فرهنگی در سطح جامعه
- رشد جامعه‌پذیری، توسعه یافتگی شخصیتی و مقابله با فرهنگ استبدادزدگی ایران؛ استراتژی نخبگانی در ترویج رواداری
- توانمندسازی جامعه با آموزش همگانی از کودکان تا سطح اجتماع؛ مهمترین راهکار کلان تحقق راهبردها