تحلیل وضعیت تبلیغ دینی

تبلیغ، فرایند نظام‌مند ارتباطی بین عناصر دخیل برای رسیدن به اهداف قدسی با شیوه‌‌های مشروع است. تحقق چهار مؤلفة فرایندی بودن، نظام‌مندی، فرایند ارتباطی و قدسی بودن در نسبت با تبلیغ غیردینی، نیازمند تولید ساختار و نظامی مشخص و دقیق است.

با پیروزی انقلاب اسلامی، حاکمیت قوانین جدیدی وضع کرد و سازمان‌ها و خط‌مشی‌های نوینی به راه انداخت؛ اما گزارش‌ها و اسناد بالادستی نشان‌دهندۀ تحقق نیافتن اهداف نظام از تشکیل این نهادهاست. به نظر می‌رسد نبود نگاه سیستمی به مسئله تبلیغ و عناصر دخیل در آن از مهم‌ترین عوامل این ناکامی است. ضعف نظام تبلیغی، مایۀ افزایش انحرافات فرهنگی و شیوع دین‌گریزی در جامعه می‌شود و این امر ضرورت بررسی نظام تبلیغی در کشور را دوچندان می‌سازد. ازهمین‌رو در این شماره از پژوهش‌نامه راهبردی امنیت فرهنگی تلاش می‌شود عملکرد نهادهای حاکمیتی در بهبود نظام تبلیغ دین کنکاش و واکاوی شده و راهکارها و راهبردهای ممکن برای تقویت و ارتقای تبلیغ دینی در کشور بیان شود.

• سنجش وضعیت مسئله با تحلیل پیمایش‌ها و دیدگاه نخبگانی به شیوه تحلیل تأثیر بر روند
• فراتحلیل و آنالیز علمی 21اثر مکتوب علمی و پژوهشی، اعم از مقالات، کتب و پایان‌نامه‌ها
• طرح نخبگی کنترل‌شده با شیوه نظرسنجی (36نفر از اساتید حوزوی و دانشگاهی) برای کشف گره اصلی
• بهره‌گیری از نظرات 13نخبه و استاد درقالب مصاحبه و تحلیل خبرگی
•  برگزاری جلسات بارش فکری برای شناسایی راهبردها و راهکارها