قانونگریزی و ضعف حاکمیت قانون در ایران
قانونگریزی در مقابل قانونپذیری معنا مییابد و با ویژگیهای شخصیتی، فرهنگ عمومی جامعه، ساختارهای فرهنگی، اقتصادی و سیاسی حاکمیتها ارتباط معناداری دارد.
روشن است که قانونگریزی یکی از اصلیترین مسئلههای سده اخیر جامعه ایران و یکی از اساسیترین معضلات همه حکومتها و دولتها بوده است. نتایج پژوهشها نشان میدهد نهتنها وضعیت قانونمداری در ایران چندان رضایتبخش نیست، بلکه میزان قانونگریزی در کشور روبهافزایش است. قانونمداری از موضوعات اجتماعی است که عوامل و زمینههای گوناگون اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بر آن اثرگذارند. ازاینرو برای بهبود وضعیت آن در کشور باید راهبردهای کلان و فراگیری ارائه شود تا همه عوامل مؤثر را پوشش دهد.
این شماره از پژوهشنامه راهبردی امنیت فرهنگی افق مکث پس از نظرسنجی از کارشناسان، گره اصلی در قانونگریزی را «ضعف سیستم قضایی و دور زدن قوانین توسط برخی نهادها و مدیران» دانسته و در پی یافتن پاسخ به این پرسش است که «چگونه میتوان از ضعف سیستم قضایی و قانونشکنی و دور زدن قوانین توسط برخی نهادها و مدیران جلوگیری کرد و ازاینطریق، فرهنگ قانونپذیری را در جامعه افزایش داد؟»